lunes, 29 de junio de 2015

El corrector d'angüeñes

     Namás los que son piscis y –yos presta el monte saben lo que ye tener angüeñes. Dicen que los piscis somos delicaos pa les piernes y los pies, y yo corrobórolo. Suele referveme los pies y al poco salime angüeñes. Supongo que quien esto llea tendrá la suficiente cultura pa saber lo que son les angüeñes. Una vegada, nun institutu, dixi a unos compañeros que tenía angüeñes y pensaron que yera una mascota exótica o una enfermedá. Nun sé si ye que yeren tan afortunaos que nunca –yos saliere una angüeña o tan ignorantes pa desconocer la pallabra.
     El casu ye qu’esti día salí de monte y mio ma preguntóme pel guasap qué tal. Como una imaxe val más que mil pallabres, mandé-y una semeya de la mio traza pies. Coses de les nueves tecnoloxíes: lo mesmo valen ponen un home na lluna que-y manden a to madre les angüeñes en tiempu real.
     Retruca ella: “Cúrate esos ángeles por dios, nun te vaya pasar dalgo”.
     ¿Ánxeles? Remiro’l mensaxe porque tanta relixosidá en mio madre nun ye normal.
     Póngo-y el “¿?” qu’equival al nuestru: ¿Eh, ho?
     Y mio ma retruca: ¡¡Qué ánda, vaya güeles que te salieron!!
     Pienso qu’a mio ma nun-y debió llegar la semeya: ¿qué me dices, mama?
     Mio ma, nel cantu’l desesperu: ¡¡Les angüeñes, fíu!! ¡¡Esti corrector ye un cabrón!!
     Y ye que’l corrector d’angüeñes nun sabe d’asturianu o d’angüeñes. Quien lu creo desconoz, como tantos políticos asturianos, d’esta llingua pequeña qu’entá se fala; o quiciabes, sentáu nun sillón d’oficina de nueve a dos y de cuatro a ocho, nun sepa lo que ye dir de monte y que te salga una angüeña.
     De toes toes, el corrector automáticu dase un aire a aquellos mayestros y mayestres que te dicíen que lo que falabes taba mal y nun teníen idea de lo que yera un cenciellu coyón de fraire.
     Tien razón mio ma. Esti corrector ye un cabrón.

No hay comentarios:

Publicar un comentario