viernes, 29 de abril de 2022

Paradoxes íntimes

 

¿Taría vusté dimpuestu a que’l so nome, apellíos, señes y el númberu de teléfonu tuvieren a disposición de tolos hogares?

Sí. Como enantes. Porque enantes había un llibru nel que figuraba esa información. En casa casa, gratis. En tardes en que venía la nube tengo pasao’l tiempu en casa mio güela buscando a los familiares, y a los compañeros d’escuela; entreteniéndome en mirar qué apellíos raros podíes atopar nel anchu mundu. Llamábase “guía de teléfonos”.

Güei, disponer d’esta información convertiríate en daquién sospechosu. Sedría casi imposible. Daquella, paezme, el mundu yera un sitiu más fácil onde vivir, ensin tantes paradoxes. Vivimos nun mundu onde miramos muncho pola intimidá, celosos d’ella. Si nos preguntaren, de mano, si taríemos dimpuestos a ello, retrucaríemos que non, pa, de siguío, xubilo y comentalo peles redes sociales.

Igual ye que’l mundu enantes yera un llugar más pacetible onde andar con esa desnudez ensin que pasara nada. Con too y con ello, agora, tres d’esi falsu celu pola intimidá, esponémonos más y somos más vulnerables. La buelga dixital díznoslo asina y ye fácil nun reconocese en espublizaciones de va unos años que les redes sociales nos recuerden. Agora, que nun taríemos dimpuestos a dar el nome nin el númberu de teléfonu, somos quien a dar eso y más: una semeya, el sitiu onde veraneamos, la imaxe de lo almorzamos, ónde y con quién. Nun solo lo damos de gratis, sinón que nun lo percibimos como una amenaza.

Nestos tiempos, en que los profesores damos les notes cuásique de manera clandestina, a vegaes familia a familia, en secretu, ensobraes y ensin cantales, pa que’l restu de la clas nun sepia cuántos sobresalientes saquen, nun ye raro qu’enantes de salir pela puerta del institutu esi mesmu boletíen tea nos estaos y nes histories de los perfiles de les redes sociales.

Nun solo del alumnáu, sinón de les families.

Habrálo que respuenda que cada persona ye quien pa decidir lo que comparte de sigo y lo que non, y que ye llibre pa con ello. Pero, ¿de verdá ye cosciente?

Paradoxes íntimes d’esti tiempu.