Ente sábanes bordaes y de seda
aguarda la piel blanco del deleite
sumida na entepierna nos afeites
trayíos del Imperiu que nos queda
esti sudu d'amor ye unxíu aceite
que l'almíbare del semen remeda
de sotripaes quedó abierta la veda
y de caminos nel vientre de lleite
tan real, tan humana y tan rexa;
tan chata, tan candonga y tan borbónica
tebia entepierna d'espín y carquexa
qué cadencia amatoria, qué harmónica
cadrilada onde la minga aboquexa
nesta engatada cruel y napoleónica.
Lo que ye saber d'historia!!!!
ResponderEliminarLo que ye'l sabor d'historia...
ResponderEliminar